-=YuuhI=-

Ino

Nazywacie się ludźmi. Jesteście podli, mściwi, zachłanni. Dlaczego więc to ja jestem potworem? Co więc jest miarą człowieczeństwa?

Kiedy zdaje mi się, że widziałam już wszystko i że nic pokazane w anime (mandze) mnie nie zdziwi to oczywiście trafia się seria, która wszystko niszczy. Tra ta ta ta! Oto i Elfen Lied. Ci którzy od razu pomyśleli: Co ona pisze elfy to stary numer, są w błędzie. Mimo wszystko seria nie dotyczy ani trochę elfów [he he]. A więc skąd ten tytuł? A tu już trochę trzeba pogrzebać w historii. Tytuł serii pochodzi z tak samo zatytułowanej pieśni, autorstwa dziewiętnastowiecznego poety romantycznego, Eduarda Friedricha Mörike. Piosenka otwierająca każdy odcinek śpiewana jest po łacinie, świetnie dobrana nadająca atmosferę wydarzeniom. Tytuły odcinków są po niemiecku, każdy fanatyk sztuki da pauzę na fragmencie, gdzie opening urozmaiconyjest animacjami nawiązującymi do prac Gustava Klimta(m.in. "Pocałunek"). Manga autorstwa Lynn Okamoto pod względem kreski, nie jest dziełem wybitnym. Jednakże Seiji Kishimoto pokazał klasę przy projektach postaci do anime.

No więc teraz czas na samą treść anime. Po pierwsze UWAGA: to nie seria dla wrażliwych. Rzeczywistość podłego świata ukazana bez jakiejkolwiek cenzury i rozlew krwi to dopiero początek. Kompletny brak "happy endu". Kouta przyjeżdża do studiować do miasta, w którym mieszka jego kuzynka Yuka. Dziewczyna bardzo go lubi, powiem nawet, że cos więcej i do tego są razem na jednym roku. Chłopak mieszka w starym pensjonacie należącym do rodziny Yuki. Nasuwa się nowe pytanie: No i co tu takiego fajnego? A już mówię, podczas pierwszego spaceru Kouta i Yuka spotykają na plaży dziwną dziewczynę z rogami[!] na głowie z ubogim słownictwem zawierającym tylko słowo Nyuu (wymawiać niuu) i nagą jak jak ją mama urodziła. I tu teraz dla widza big zaskoczenie, albowiem w Nyuu rozpoznaje Lucy, która w pierwszym odcinku pokazuje nam widowiskowa ucieczkę z ośrodka badawczego połączoną z rzeźnią kilkudziesięciu ludzi. Lucy jest diclouniusem. Przedstawicielem nowego gatunku, który pojawił sie na ziemi, by wynieść z niej współczesnego człowieka. Co ma diclounisus czego my nie mamy? A na przykład cztery niewidzialne wektory, które mogą przeciąć i rozerwać (jak kto woli) wszystko. Zasięg wektorów zależy od poziomu rozwiniecie diclounisa. Ale zaraz, coś jest nie tak, czemu Lucy, która została ochrzczona Nyuu zostaje "przygarnięta" przez Koute i Yuke, którzy chcą pomóc dziewczynie z amnezją. Bowiem Lucy ma rozdwojenie osobowości w jeden jest łagodna i głupiutka Nyuu w innej chwili krwiożerczym mordercą ^^.

Sześć godzin przed ekranem komputera. Nie umiałam oderwać się ani na chwile, między każdym odcinkiem miałam chwile przerwy, żeby dojść do siebie i zamknąć buzie, która nawet nie wiem kiedy mi sie otwierała. Trzynaście odcinków trzymają w napięciu, pomału odsłaniając historie bohaterów. W ciągu tych kilku godzin doszłam do wniosku, że przestaje kłamać. Seria pokazuje, jak ważne czasami jest słowo "przepraszam" i jak jedno kłamstwo może zrujnować rzycie wielu ludzi. W główny wątek wplatane jest wiele wspomnień bohaterów. Aż trudno uwierzyć, że to wszystko zmieściło się w trzynastu odcinkach. Mogłam bym pisać jeszcze bardzo długo, ale nie chce psuć zabawy oglądania. Ostatnie moje zdanie jest tylko takie: Dramaty Szekspira mogą się schować.

produkcja: Japonia
gatunek: Dramat, Horror, Sci-Fi, Anime
data premiery: 2004-07-25 (Świat)
Studio: ARMS
Autor: Lynn Okamoto
Projekt: Kiyoshi Ito, Tomoyuki Aoki
Reżyser: Mamoru Kanbe
Scenariusz: Takao Yoshioka
Muzyka: Kayo Konishi, Yukio Kondo
Ilość odcinków: 13 + odcinek extra
czas trwania: 13×23 min

1. Spotkanie
2. Destrukcja
3. W głębi duszy
4. Starcie
5. Odebranie
6. Ciepło w sercu
7. Ryzyko spotkania
8. Początek
9. Bezcenne wspomnienia
10. Niemowlę
11. Komplikacje
12. Nieznajomy
13. Bez powrotu